วัตถุประสงค์ : เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิผลของการสวนล้างช่องคลอดด้วยไฮโดรเจนเพอร์ออกไซด์ครั้งเดียว กับการรับประทานยาเมโทรนิดาโซลครั้งเดียว ในการรักษาภาวะแบคทีเรียลวาไจโนลิส รูปแบบการวิจัย : การทดลองทางคลินิกแบบสุ่มทดลองโดยมีกลุ่มเปรียบเทียบ สถานที่ทำการวิจัย : คลินิกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ กลุ่มตัวอย่าง : ผู้ป่วยสตรีอายุระหว่าง 15 ถึง 45 ปี ซึ่งได้รับการวินิจฉัยเป็นภาวะแบคทีเรียลวาไจโนสิส จำนวน 142 ราย การกระทำ : แบ่งผู้ป่วยโดยการสุ่มเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มแรกได้รับการรักษาโดยการสวนล้างช่องคลอดด้วยไฮโดรเจนเพอร์ออกไซด์ความเข้มข้นร้อยละ 3 ประมาณ 20 มิลลิลิตร และรับประทานยาหลอกครั้งเดียว กลุ่มที่สองได้รับการรักษาโดยการสวนล้างช่องคลอดด้วยยาหลอก และรับประทานยาเมโทรนิดาโซลขนาด 2 กรัมครั้งเดียว การวัดผล : อัตราการหาย ประเมินโดยใช้ Amsel's criteria ผลการวิจัย : อัตราการหายในผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยการสวนล้างช่องคลอดด้วยไฮโดรเจนเพอร์ออกไซด์ครั้งเดียว ต่ำกว่าในผู้ป่วยที่รับประทานยาเมโทรนิดาโซลครั้งเดียว (62.5% ต่อ 78.6%, p value = 0.036) และพบอัตราผลข้างเคียงต่อระบบทางเดินอาหารในผู้ป่วยที่รับประทานยาเมโทรนิดาโซลสูงกว่า (48.6% ต่อ 13.9%, p value <0.001) สรุป : การสวนล้างช่องคลอดด้วยไฮโดรเจนเพอร์ออกไซด์ครั้งเดียว มีประสิทธิผลในการรักษาภาวะแบคทีเรียลวาไจโนสิส ต่ำกว่าการรับประทานยาเมโทรนิดาโซลครั้งเดียว

Master of Science คณะ Health Development จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปี 2543

Metronidazole, bacterial, Hydrogen, peroxide, Vagina, vaginosis