ที่มาและความสำคัญ: ความไม่มั่นคงในการทรงตัวและความบกพร่องในการทำงานของสมองด้านพุทธิปัญญาเป็นปัญหาที่สำคัญของผู้สูงอายุ ปัจจุบันการออกกำลังกายด้วยตารางเก้าช่องเป็นที่แพร่หลายในชุมชนของประเทศไทย อย่างไรก็ตาม การศึกษาเกี่ยวกับ ประโยชน์ของการออกกำลังกายด้วยตารางเก้าช่องต่อการทรงตัวและพุทธิปัญญาของผู้สูงอายุยังไม่ชัดเจน

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลของการออกกำลังกายด้วยตารางเก้าช่องต่อการทรงตัวและพุทธิปัญญาในผู้สูงอายุเพศหญิง

วิธีการวิจัย: อาสาสมัครคือผู้สูงอายุเพศหญิงที่อาศัยใน 2 ชุมชนของจังหวัดชัยภูมิ โดยชุมชนหนึ่งถูกสุ่มเป็นกลุ่มทดลอง (จำนวน 17 คน) ส่วนอีกชุมชนหนึ่งเป็นกลุ่มควบคุม (จำนวน 17 คน) อาสาสมัครกลุ่มทดลองได้รับการฝึกออกกำลังกายด้วยตารางเก้าช่องวันละ 30 นาที จานวน 3 วันต่อสัปดาห์ เป็นเวลา 5 สัปดาห์ ส่วนอาสาสมัครกลุ่มควบคุมได้รับการอบรมความรู้เป็นจำนวน 2 ครั้ง โดยก่อนและหลังการศึกษาอาสาสมัครทั้งหมดได้รับการประเมินการทรงตัวและพุทธิปัญญาด้วย Timed Up and Go Test (TUGT) และ Montreal Cognitive Assessment ตามลำดับ เปรียบเทียบความแตกต่างของตัวแปรก่อนและหลังเข้าร่วมการศึกษาระหว่างกลุ่มด้วยสถิติ independent t-test และภายในกลุ่มด้วยสถิติ paired t-test กาหนดค่านัยสำคัญทางสถิติที่ p<0.05

ผลการวิจัย: เมื่อเปรียบเทียบก่อนและหลังสิ้นสุดการศึกษา อาสาสมัครกลุ่มทดลองมีการทรงตัวและพุทธิปัญญาดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) และเมื่อเปรียบเทียบระหว่างกลุ่ม พบว่ากลุ่มทดลองใช้เวลาในการทดสอบ TUGT น้อยกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.001, ความแตกต่างระหว่างกลุ่ม -2.29 วินาที, 95% CI -3.17 ถึง -1.42 วินาที) ส่วนตัวแปรด้านพุทธิปัญญาพบว่าทั้ง 2 กลุ่มมีความแตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (p=0.295)

สรุปผล: การออกกาลังกายด้วยตารางเก้าช่องช่วยเพิ่มความสามารถในทรงตัวของผู้สูงอายุเพศหญิงได้ จึงอาจเป็นทางเลือกหนึ่งสาหรับการออกกาลังกายเพื่อพัฒนาการทรงตัวของผู้สูงอายุต่อไป