วัตถุประสงค์:  เพื่อศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรม Co-occurring disorder (COD) Intervention ในการหยุดการเสพเมทแอมเฟตามนีและการไม่กลับมารักษาซ้ำในโรงพยาบาลภายใน 90 วัน ของผู้ป่วยโรคจิตจากเมทแอมเฟตามีนเปรียบเทียบกับกลุ่มที่ได้รับการรักษาตามปกติ

วิธีการศึกษา:  เป็นการศึกษาเชิงทดลอง แบบสุ่มเลือกเข้ากลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม ประเมิน ผลก่อนและหลังการทดลอง กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยโรคจิตจากเมทแอมเฟตามีนที่เข้ารับการ รักษาแบบผู้ป่วยใน ของโรงพยาบาลจิตเวชนครพนมราชนครินทร์ จำนวน 44 ราย ได้รับการจับคู่ตามเพศ ระดับอาการทางจิต และระดับความพร้อมในการเปลี่ยนแปลง จัดเข้ากลุ่มโดยสุ่มอย่างง่าย กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรม COD intervention จำนวน 12 ครั้งใน 2 สัปดาห์ เปรียบ เทียบกับกลุ่มควบคุมที่ได้รับบริการตามมาตรฐานปกติ ประเมินผลลัพธ์โดยวัดการหยุดเสพเมทแอมเฟตามีนและการไม่กลับเข้ารักษาแบบผู้ป่วยในซ้ำภายใน 90 วัน วิเคราะห์ข้อมูลโดย ใช้สถิติเชิงพรรณาและอนุมาน

ผลการศึกษา: กลุ่มทดลองมีการหยุดเสพเมทแอมเฟตามีนละไม่กลับมารักษาซ้ำในโรงพยาบาล ภายใน 90 วัน ร้อยละ 95.45 แตกต่างจากกลุ่มควบคุมที่มีการหยุดเสพและไม่กลับมารักษาซ้ำใน โรงพยาบาลภายใน 90 วัน ร้อยละ 72.73 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ p <.05 (c2 =4.25,p =.039)

สรุป:  จากการศึกษาแสดงให้เห็นว่าโปรแกรม COD intervention มีประสิทธิผลในการทำให้ ผู้ป่วยโรคจิตจากเมทแอมเฟตามีนที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลจิตเวชนครพนมราชนครินทร์ หยุดเสพเมทแอมเฟตามีนและไม่กลับมารักษาซ้ำในโรงพยาบาลหลังสิ้นสุดโปรแกรมใน 90 วัน สามารถนำไปปรับใช้ตามบริบทของพื้นที่และควรศึกษาเพิ่มเติมโดยติดตามผลต่อเนื่องในระยะยาวกับกลุ่มตัวอย่างที่มีขนาดใหญ่ขึ้น