งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการพยาบาลแบบประคับประคองต่อคุณภาพชีวิตของ ผู้ป่วยไตวายเรื้อรังระยะสุดท้ายในชุมชน กลุ่มตัวอย่างคัดเลือกแบบเจาะจงจำนวน 35 คนโดยแบ่งเป็น 1 กลุ่ม ทดสอบก่อนและหลัง ให้การพยาบาลแบบประคับประคอง เครื่องมือที่ใช้ประกอบด้วย 1) ข้อมูลทั่วไปและอาการทางกาย 2) แบบสอบถามคุณภาพชีวิต ของ Ferrans and Powers Dialysis version-III มีค่าความเที่ยงตรง = 0.65 และมีค่าความเชื่อมั่น = 0.84 3) แบบประเมินผล การพยาบาลแบบประคับประคอง 4) วิธีปฏิบัติสมาธิเพื่อการเยียวยาแบบ SKT ขั้นตอนในการพยาบาลแบบประคับประคอง ประกอบด้วย 1) เทคนิคอุ่นใจ 2) เทคนิคเข้าใจ 3) เทคนิคทำใจ 4) เทคนิคปลงใจ และการพยาบาลหลังการสูญเสีย (Bereavement) การวิเคราะห์ข้อมูล ใช้สถิติเชิงพรรณนา และการทดสอบสมมติฐานโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป Pairt-Test ของคุณภาพชีวิตก่อนและ หลังการพยาบาลแบบประคับประคอง

ผลการศึกษาพบว่า ผู้ป่วยไตวายเรื้อรังระยะสุดท้ายส่วนใหญ่ร้อยละ 71.4 เป็นผู้หญิง ร้อยละ 57.14 มีอายุเฉลี่ย 70 ปี ขึ้นไป ร้อยละ 77.1 มีระดับการศึกษาอยู่ในระดับประถมศึกษา ร้อยละ 65.7 เป็นผู้ป่วยใช้สิทธิบัตรทอง ส่วนอาการทางกายของ ผู้ป่วยไตวายเรื้อรังระยะสุดท้ายก่อนและหลังการพยาบาลแบบประคับประคอง พบว่า อาการคันตามตัวมีความแตกต่างกันอย่างมี นัยสำคัญทางสถิติ ที่ค่า p-value ที่ 0.048 จากการเปรียบเทียบก่อนและหลังให้การพยาบาลแบบประคับประคอง คุณภาพชีวิต ด้านร่างกายและการทำหน้าที่ ด้านจิตใจและจิตวิญญาณ ด้านครอบครัว พบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p value <.05) ส่วนคุณภาพชีวิตด้านสังคมและเศรษฐกิจพบว่าไม่มีความแตกต่างกัน

สรุปผลของการพยาบาลแบบประคับประคองสำหรับผู้ป่วยไตวายเรื้อรังระยะสุดท้ายในชุมชนด้วยเทคนิคอุ่นใจ เข้าใจ ทำใจและปลงใจ เป็นแนวทางให้การทำงานในชุมชนมีขั้นตอนที่นำไปสู่ความเข้าใจบริบทของผู้ป่วยและครอบครัวและนำไปสู่การ พัฒนาคุณภาพชีวิตที่ดีในสิ่งแวดล้อมของตนเอง