บทนำ: กลุ่มอาการปวดกล้ามเนื้อและพังพืดเป็นกลุ่มอาการปวดเรื้อรังที่พบได้บ่อย  แม้ว่าการนวดไทยถูกนำมาใช้ในการแพทย์แบบองค์รวมและการแพทย์ทางเลือกเพื่อรักษาผู้ป่วยกลุ่มอาการดังกล่าวอย่างต่อเนื่อง แต่หลักฐานเชิงประจักษ์ด้านการวิจัยเกี่ยวกับประสิทธิภาพของการนวดไทยต่ออาการปวด องศาการเคลื่อนไหวของคอ และความวิตกกังวลในผู้ป่วยกลุ่มดังกล่าวยังคงมีจำกัด

 

 

วัตถุประสงค์: เพื่อประเมินผลของการนวดไทยต่ออาการปวด องศาการเคลื่อนไหวของการก้มคอคอ และความวิตกกังวลในผู้ป่วยกลุ่มอาการปวดกล้ามเนื้อและพังผืดบริเวณกล้ามเนื้อบ่า   

วิธีการศึกษา: ผู้ป่วยกลุ่มอาการปวดกล้ามเนื้อและพังผืดบริเวณกล้ามเนื้อบ่าจำนวน 48 คน ถูกสุ่มออกเป็น 2 กลุ่ม เพื่อเข้ารับการรักษาด้วยวิธีการนวดไทย หรือเข้ารับการรักษาด้วยเครื่องให้การรักษาด้วยคลื่นสั้นชนิดหลอก (Sham shortwave diathermy) โดยทั้ง 2 กลุ่มใช้เวลาในการรักษา 30 นาที จำนวน 9 ครั้ง ภายใน 3 สัปดาห์ ตัวแปรที่ใช้วัดคือ องศาการเคลื่อนไหวของการก้มคอ อาการปวด (แบบสอบถาม Short-form McGill Pain ฉบับภาษาไทย)  และระดับความวิตกกังวล (State Anxiety Inventory)  ซึ่งตัวแปรทั้งหมดวัดก่อนการรักษาและ 1 วันหลังการรักษาครั้งสุดท้าย

ผลการศึกษา:  กลุ่มที่ได้รับการนวดไทยมีค่าองศาการเคลื่อนไหวของการก้มคอ อาการปวด   และระดับความวิตกกังวล ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ในขณะที่กลุ่มคลื่นสั้นชนิดหลอกมีค่าดีขึ้นเฉพาะอาการปวด และระดับความวิตกกังวล (p < 0.05) นอกจากนี้ ยังพบว่ากลุ่มที่ได้รับการนวดไทยมีค่าการเปลี่ยนแปลงของทุกตัวแปรเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นมากกว่า เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มคลื่นสั้นชนิดหลอก (p < 0.05)

สรุปผลการศึกษา: การนวดไทยมีประสิทธิผลในการเพิ่มองศาการเคลื่อนไหวของการก้มคอ และลดอาการปวด และระดับความวิตกกังวล ได้ดีกว่ากลุ่มที่ได้รับการรักษาด้วยคลื่นสั้นชนิดหลอกในผู้ป่วยกลุ่มอาการปวดกล้ามเนื้อและพังผืดของกล้ามเนื้อบ่า