วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบความยาวหัวนมของมารดาที่ใช้อุปกรณ์ดึงหัวนม (nipple puller) ในระยะฝากครรภ์กับมารดาติดตามดูแลครรภ์ตามปกติ

วัสดุและวิธีการ: ศึกษาวิจัยทดลองควบคุมแบบสุ่ม (randomized controlled trial) ในสตรีตั้งครรภ์ความเสี่ยงตํ่าที่มีความยาวหัวนมสั้นกว่า 7 มิลลิเมตร ที่มาฝากครรภ์ที่แผนกฝากครรภ์ โดยวัดความยาวหัวนมขณะมาฝากครรภ์ครั้งแรก โดยทำการแบ่งมารดาเป็นสองกลุ่มโดยวิธีการสุ่ม กลุ่มแรกมารดาใช้อุปกรณ์ดึงหัวนมแก้ไขความยาวหัวนมจำนวน 125 ราย กลุ่มนี้มารดาจะได้รับการสอนโดยพยาบาลและให้ใช้อุปกรณ์ดึงหัวนม ดึงหัวนมวันละสองครั้งจนกระทั่งคลอด ส่วนกลุ่มที่สองเป็นกลุ่มเปรียบเทียบคือ กลุ่มที่ดูแลครรภ์ตามปกติ โดยหลังการคลอดบุตร มารดาทั้งสองกลุ่มจะได้รับการตรวจวัดความยาวหัวนมในวันแรกหลังคลอด จากนั้นรวบรวมข้อมูลพื้นฐานของมารดาและความยาวหัวนมมาวิเคราะห์ผลโดยใช้สถิติ chi square และ student t-test

ผลการศึกษา: ความยาวหัวนมเฉลี่ยเริ่มต้นที่วัดที่คลินิกฝากครรภ์ของมารดากลุ่มที่ใช้อุปกรณ์ดึงหัวนม และกลุ่มที่ดูแลครรภ์ตามปกติไม่แตกต่างกัน ในกลุ่มที่ดูแลครรภ์ตามปกติ ความยาวหัวนมเฉลี่ยข้างขวาจากการตรวจที่คลินิกฝากครรภ์เท่ากับ 5.3 ± 1.4 มิลลิเมตร และเท่ากับ 5.6 ± 1.4 มิลลิเมตรที่หลังคลอด ความยาวหัวนมเฉลี่ยข้างซ้ายจากการตรวจที่คลินิกฝากครรภ์เท่ากับ 5.0 ± 1.2 มิลลิเมตรที่หลังคลอด ในกลุ่มที่ใช้อุปกรณ์ดึงหัวนมแก้ไข ความยาวหัวนมเฉลี่ยข้างขวาจากการตรวจที่คลินิกฝากครรภ์เท่ากับ 4.7 ± 1.5 มิลลิเมตร และเท่ากับ 9.5 ± 1.7 มิลลิเมตรที่หลังคลอด ความยาวหัวนมเฉลี่ยข้างซ้ายจากการตรวจที่คลินิกฝากครรภ์เท่ากับ 5.1 ± 1.6 มิลลิเมตรที่หลังคลอด และเท่ากับ 9.4 ± 1.7 มิลลิเมตรที่หลังคลอด ความแตกต่างของความยาวหัวนมระหว่างกลุ่มที่ดูแลครรภ์ตามปกติกับกลุ่มที่ใช้อุปกรณ์ดึงหัวนมแก้ไขที่หลัง คลอดมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p<0.001)

สรุป: การใช้อุปกรณ์ดึงหัวนมสามารถเพิ่มความยาวหัวนมได้