การวิจัยเชิงพรรณนานี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบระดับคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ที่อาศัย

อยู่ในเขตชุมชนเมืองกับชุมชนชนบท พื้นที่อำเภอเมืองพิจิตร กลุ่มตัวอย่างเป็น ผู้สูงอายุ ที่มีอายุตั้งแต่

60 ปีขึ้นไป ทั้งเพศชายและเพศหญิง อาศัยอยู่ในอำเภอเมืองพิจิตร จำนวน 420 ราย คัดเลือกโดยสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน ระยะเวลาในการเก็บรวบรวมข้อมูลตั้งแต่เดือนมกราคม 2555 – พฤษภาคม 2555 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) แบบประเมินความสามารถในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวัน

2) แบบสัมภาษณ์การสนับสนุนทางสังคม และ 3) แบบสัมภาษณ์คุณภาพชีวิต ตรวจสอบคุณภาพของ

เครื่องมือโดยหาค่าดัชนีความสอดคล้อง (IOC) ได้ค่าเท่ากับ 0.96, 0.95 และ 0.76 ตามลำดับ แล้วนำมา

ทดสอบความเชื่อมั่นโดยสูตรสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค ได้เท่ากับ 0.869, 0.849 และ0.848 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ Independent t – test

ผลการวิจัย พบว่า ค่าเฉลี่ยคะแนนคุณภาพชีวิตโดยรวมของผู้สูงอายุ ที่อาศัยอยู่ในเขตชุมชน

เมือง ( Χ =3.63, S.D.=0.46) และชุมชนชนบท ( Χ =3.56, S.D.=0.36) อยู่ในระดับดี เมื่อเปรียบเทียบ

คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ที่อาศัยอยู่ในเขตชุมชนเมืองกับชุมชนชนบท พบว่า คะแนนเฉลี่ยคุณภาพ

ชีวิตโดยรวมไม่มีความแตกต่างกัน เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า คะแนนเฉลี่ยคุณภาพชีวิตด้านจิตใจและ

ด้านความสัมพันธ์ทางสังคม มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) ส่วนคะแนนเฉลี่ยคุณภาพ

ชีวิตด้านร่างกายและด้านสิ่งแวดล้อม ไม่มีความแตกต่างกัน