ภาวะซึมเศร้าของเยาวชนไทยที่กระทำความผิดส่งผลกระทบต่อการดำเนินชีวิตประจำวันและความสัมพันธ์ทางสังคมที่จำเป็นต้องได้รับการบำบัดรักษา การใช้คอมพิวเตอร์ช่วยในการบำบัดทางจิตได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นการเปลี่ยนรูปแบบการให้การดูแลสุขภาพจิตที่สามารถลดภาวะซึมเศร้า และเพิ่มการเข้าถึงการบำบัดได้มากขึ้น การวิจัยทดลองแบบสุ่มและมีกลุ่มควบคุมนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรมคอมพิวเตอร์บำบัดทางความคิดและพฤติกรรมต่อการลดภาวะซึมเศร้าของเยาวชนในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน

                กลุ่มตัวอย่างเป็นเยาวชนที่เข้ารับการบำบัดในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนเขต 7 จังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 84 คน ที่มีอายุ 14 – 18 ปี ณ วันที่กระทำความผิดและมีคุณสมบัติตามเกณฑ์ที่กำหนดและได้รับการสุ่มแบบบล็อก เข้ากลุ่มทดลองหรือกลุ่มควบคุมในสัดส่วนที่เท่ากัน โดยกลุ่มทดลองจะได้รับโปรแกรมคอมพิวเตอร์บำบัดทางความคิดและพฤติกรรมที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นรวมทั้งกิจกรรมตามปกติของศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน ขณะที่กลุ่มควบคุมได้รับเฉพาะกิจกรรมตามปกติของศูนย์ฝึกฯ รวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามสุขภาพฉบับภาษาไทย ในระยะก่อนและหลังการได้รับโปรแกรม และ 1 และ 2 เดือนหลังสิ้นสุดโปรแกรม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณา การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำทางเดียวและการทดสอบความแตกต่างค่าเฉลี่ยสองกลุ่มที่อิสระต่อกัน

                ผลการวิจัยพบว่ากลุ่มตัวอย่างที่ได้รับโปรดแกรมคอมพิวเตอร์บำบัดทางความคิดและพฤติกรรมมีคะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้าภายหลังสิ้นสุดโปรแกรม และ 1 และ 2 เดือนภายหลังการได้รับโปรแกรมต่ำกว่าในระยะก่อนได้รับโปรแกรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และเมื่อเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยของภาวะซึมเศร้าทั้งสองกลุ่มพบว่าเยาวชนในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมคอมพิวเตอร์บำบัดทางความคิดและพฤติกรรมมีคะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้าต่ำกว่าเยาวชนกลุ่มที่ได้รับกิจกรรมตามปกติของศูนย์ฝึกและอบมเด็กและเยาวชนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในระยะสิ้นสุดโปรแกรม

                ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าโปรแกรมคอมพิวเตอร์บำบัดทางความคิดและพฤติกรรมควรได้รับการพิจารณาในการนำไปใช้ในเพื่อลดภาวะซึมเศร้าในเยาวชนในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนต่อไป