ความกลัวการกลับเป็นซ้ำของมะเร็งและความสิ้นหวังเป็นปัญหาที่เด่นชัดและคงมีอยู่ ตลอดระยะการรอดชีวิตภายหลังการรักษาหลักครบในผู้รอดชีวิตจากมะเร็งเต้านม ทั้งสองปัญหานี้ มีผลทางลบต่อการกลับเป็นซ้ำของมะเร็ง การปรับตัว และคุณภาพชีวิตของผู้รอดชีวิต การศึกษานี้ ใช้วิธีการวิจัยเชิงทดลองแบบสุ่ม เพื่อศึกษาประสิทธิผลของการปฏิบัติตามหลักพุทธศาสนาเพื่อลด ความกลัวของการกลับเป็นซ้ำของมะเร็งและความสิ้นหวัง กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้รอดชีวิตจากมะเร็งเต้านม จำนวน 59 รายที่ได้รับการรักษาหลักครบโดยมีระยะภายหลังการวินิจฉัยโรค 1-3 ปีและตรวจไม่ พบว่ามีมะเร็งในร่างกาย กลุ่มตัวอย่างได้รับการสุ่มเข้ากลุ่มทดลอง จำนวน 29 ราย และกลุ่มควบคุม จำนวน 30 ราย กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการปฏิบัติตามหลักพุทธศาสนา เป็นเวลา 9 วัน ซึ่ง ประกอบด้วย การให้ความรู้แบบกลุ่ม จำนวน 3 ครั้ง การฝึกแบบกลุ่ม จำนวน 2 ครั้ง และการฝึก ปฏิบัติที่บ้าน (ฝึกคิดตามหลักโยนิโสมนสิการแบบอริยสัจด้วยตนเอง) เป็นเวลา 8 วัน รวบรวมข้อมูล โดยใช้แบบวัดความกลัวการกลับเป็นซ้ำของมะเร็งและแบบวัดความสิ้นหวัง

เมื่อใช้สถิติทดสอบฟรีดแมน ผลการวิจัยพบว่าความกลัวการกลับเป็นซ้ำและความสิ้นหวังใน กลุ่มทดลองต่ำกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติตลอดทุกช่วงของการวัด เมื่อใช้สถิติทดสอบ แมนวิทนีย์ยูพบความแตกต่างของความกลัวการกลับเป็นซ้ำของมะเร็ง ระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่ม ควบคุมใน 2 สัปดาห์ภายหลังได้รับโปรแกรม และ 1 เดือนภายหลังได้รับโปรแกรม อีกทั้งยังพบความ แตกต่างของความสิ้นหวังระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมใน 1 เดือนภายหลังได้รับโปรแกรม ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าผู้ให้บริการทางสุขภาพสามารถใช้โปรแกรมการปฏิบัติตามหลักพุทธศาสนา เพื่อลดความกลัวการกลับเป็นซ้ำของมะเร็งและความสิ้นหวังในผู้รอดชีวิตจากมะเร็งเต้านมภายหลังได้ รับการรักษาหลักได้ การวิจัยครั้งต่อไปควรติดตามผลระยะยาวขึ้นเพื่อจะประเมินผลของโปรแกรมใน ระยะยาว