วัตถุ ประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบผลของการฉีด bupivacaine บริเวณแผลผ่าตัดกับการให้ parecoxib ทางเส้นเลือดดำเพื่อบรรเทาอาการปวดในผู้ป่วยที่รับการผ่าตัดมดลูกทางหน้าท้อง

วัสดุและวิธีการ: ผู้ป่วย 42 ราย ที่ได้รับการผ่าตัดมดลูกทางหน้าท้อง ภายใต้การระงับความรู้สึกแบบทั่วไป ถูกสุ่มออกเป็นสองกลุ่มกลุ่ม P จำนวน 21 ราย ได้รับยา parecoxib ขนาด 40 มิลลิกรัม ทางหลอดเลือดดำ และกลุ่ม B จำนวน 21 ราย ได้รับการฉีดยา 0.5% bupivacaine ปริมาณ 20 มิลลิลิตร เข้าผิวหนังบริเวณแผลผ่าตัด ก่อนทำการเย็บปิดชั้นไขมัน และผิวหนัง จากนั้นผู้ป่วยจะได้รับ morphine ผ่านทางเครื่องระงับปวดด้วยตัวเองที่หอผู้ป่วย เก็บข้อมูลการประเมินคะแนนความปวด ปริมาณ morphine ที่ใช้ คะแนนความง่วงซึม

อาการคลื่นไส้อาเจียน ที่ 2, 6, 10, 14 และ 26 ชั่วโมง หลังการผ่าตัด และข้อมูลการได้รับยาแก้คลื่นไส้อาเจียน อาการคัน และคะแนนความพึงพอใจที่ 26 ชั่วโมง หลังการผ่าตัด

ผลการศึกษา: ไม่พบความแตกต่างระหว่างผู้ป่วยทั้งสองกลุ่มในเรื่องของอายุ, BMI, ระยะเวลาการผ่าตัด และปริมาณยา fentanyl ที่ใช้ระหว่างการผ่าตัด คะแนนความปวดขณะนอนนิ่ง ต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p=0.045) ในกลุ่ม P ที่เวลา 2 และ 14 ชั่วโมง หลังการผ่าตัด ส่วนคะแนนความปวดขณะขยับตัว ปริมาณ morphine ที่ใช้คะแนนความง่วงซึม อาการคลื่นไส้อาเจียน การได้รับยาแก้

อาเจียน อาการคัน และคะแนนความพึงพอใจระหว่างสองกลุ่มไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p>0.05)

สรุป: การให้ parecoxib ร่วมกับ morphine ทางเส้นเลือดดำผ่านทางเครื่องระงับปวดด้วยตัวเอง ช่วยลดอาการปวดหลังผ่าตัดได้

มากกว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเมื่อเทียบกับการให้ bupivacaine ฉีดเข้าผิวหนังบริเวณแผลผ่าตัด