วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาวิเคราะห์ต้นทุนและประสิทธิผลการรักษาระหว่างการดึงกระดูกกับผ่าตัดจัดกระดูก และตรึงด้วยโลหะว่ามีความแตกต่างกันในความโก่งของศอกวัดเป็นมุม โบแมน (Baumann) ในกระดูกต้นแขนส่วนล่างหักเหนือคอนดายล์ในเด็ก เพื่อเปรียบเทียบความพอใจและราคาของการรักษา รวมทั้งผลแทรกซ้อนที่เกิดขึ้น และเพื่อหาข้อสรุปถึงวิธีที่เหมาะสมโครงสร้างการวิจัย: การทดลองทางคลินิกแบบสุ่มทดลองชนิดที่มีการแบ่งผู้ป่วยออกเป็น 2 กลุ่มทดลองแบบปราศจากอคติสถานที่ทำการวิจัย: โรงพยาบาลศิริราช คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดลผู้ป่วยและวิธีการ: ผู้ป่วยเด็กอายุน้อยกว่า 13 ปี ที่มีกระดูกหักชนิดนี้ จำนวน 20 คน แบ่งเป็น 2 กลุ่ม โดยการสุ่ม กลุ่มแรกได้รับการดึงกระดูกให้เข้าที่ กลุ่มที่สองได้รับการผ่าตัดและจัดกระดูก ทั้งสองกลุ่มได้รับการยึดตรึงกระดูกด้วยโลหะชนิดแท่งผลการศึกษา: ลักษณะทั่วไปของทั้ง 2 กลุ่ม ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยมีผลกลุ่มแรกและกลุ่มที่สองดังนี้ อายุ 6.9 ± 3.1, 6.3 ± 2.8 (P = 0.66) เพศหญิง : ชาย 1:1, 1:4 (P = 0.35)  ข้างที่ ขวา : ซ้าย 3:7, 1:4 (P=1.0) การเคลื่อนและอันตรายต่อเส้นประสาทก็ไม่มีความแตกต่างกัน (P= 1.0) การติดตามผลได้ครบทุกคน และทุกคนมีค่ามุม Baumann ข้างที่รักษาต่างกับข้างปกติเล็กน้อย = 2.53 ±1.8 และ  2.09 ± 1.7, P = 0.44, 95% CI = -1.2, 2.08 ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ รวมทั้งคะแนนความพอใจ, การเคลื่อนไหวของข้อปกติและติดกันของกระดูกได้ 100% ทั้ง 2 กลุ่ม ยกเว้นค่าใช้จ่ายของการรักษาโดยวิธีการผ่าตัดสูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในแง่ผู้ให้บริการ (P = 0.029) และในแง่ของบิดามารดาผู้ป่วย (P < 0.001) สรุป: ในผู้ป่วยเด็กกระดูกหักแบบปิดส่วนต้นแขนด้านเหนือคอนดายส์ ควรได้รับการรักษาโดยการดึงกระดูดเข้าที่แบบปิดและตรึงกระดูกด้วยโลหะชนิดแท่งก่อน เพราะต้นทุนถูกว่าและแม้ล้มเหลวก็ยังสามารถผ่าตัดจัดกระดูกและได้รับผลดีเช่นกัน