บทนำ: สถิติของโรงพยาบาลมหาราชนครศรีธรรมราชพบหญิงตั้งครรภ์คลอดก่อนกำหนด ร้อยละ 10 ของการคลอดทั้งหมด โดยร้อยละ 25 ของการเจ็บครรภ์คลอดคุกคามที่ไม่ได้รับการักษา จะกลายเป็นเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนด ซึ่งยังไม่มีแนวทางการรักษาชัดเจน

วัตถุประสงค์: เปรียบเทียบผลการรักษาการเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนดด้วย nifedipine กับการสังเกตอาการ

วิธีการศึกษา: การศึกษาเชิงทดลองแบบสุ่มในหญิงตั้งครรภ์ที่มีภาวะเจ็บครรภ์คลอดคุกคาม ที่โรงพยาบาลมหาราชนครศรีธรรมราช แบ่งเป็นสองกลุ่ม กลุ่มแรกให้ยายับยั้งการหดรัดตัวของมดลูก nifedipine และกลุ่มที่สองให้นอกพักสังเกตอาการ

ผลการศึกษา: ผู้ป่วย 100 ราย กลุ่มรับการรักษาด้วยยา และไม่ได้ยากลุ่มละ 50 ราย อัตราการคลอดของกลุ่มได้ยาคลอด 9 ราย กลุ่มไม่ให้ยาคลอด 10 ราย ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

สรุป: ผลการรักษาผู้ป่วยเจ็บครรภ์คลอดคุกคาม ด้วยวิธีให้ยายับยั้งการหดรัดตัวของมดลูก และวิธีการเฝ้าสังเกตอาการในแง่อัตราคลอดไม่แตกต่างกัน