วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาประสิทธิผลของยา misoprostol โดยบริหารยาด้วยการอมใต้ลิ้นเทียบกับการบริหารยาด้วยการกินยาในการขยายปากมดลูกก่อนการทำ MVA ในการยุติการตั้งครรภ์ไตรมาสแรก

วัสดุและวิธีการ: สตรีตั้งครรภ์ไตรมาสแรกที่มีภาวะแท้งบุตรและจำเป็นต้องได้รับการขูดมดลูกจำนวน 80 ราย โดยสุ่มแบ่งผู้ป่วยเป็นสองกลุ่ม คือกลุ่มที่ได้รับยาไมโซพรอสทอล 400 ไมโครกรัม อมใต้ลิ้น และกลุ่มที่ได้รับยาไมโซพรอสทอล 400 ไมโครกรัม กินเพื่อเตรียมปากมดลูกก่อนการทำ MVA 2 ชั่วโมง โดยผู้ป่วยจะได้รับการประเมินขนาดของปากมดลูกก่อนการทำ MVA, เวลาที่ใช้ทำหัตถการ, ภาวะแทรกซ้อน, ผลข้างเคียง, ระดับความเจ็บปวด ตลอดจนระดับความพึงพอใจของผู้ป่วยในการขูดมดลูก

ผลการศึกษา: ลักษณะของผู้ป่วยทั้งสองกลุ่มไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติทั้งสองกลุ่ม  (อายุเฉลี่ย, ค่าดัชนีมวลกาย, รายได้, ระดับการศึกษา, จำนวนผู้ป่วยที่เคยและไม่เคยคลอดบุตรทางช่องคลอด, อายุครรภ์) เมื่อเปรียบเทียบขนาดของเส้นผ่านศูนย์กลางของปากมดลูกในผู้ป่วยที่อมยาไมโซพรอสทอลใต้ลิ้นกว้างมากกว่ากลุ่มที่กินยาไมโซพรอสทอลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (7.3±1.5 และ 5.9±1.4 มิลลิเมตร ตามลำดับ, p<0.001) กลุ่มที่อมยาใต้ลิ้นใช้เวลาทำหัตถการ MVA สั้นกว่ากลุ่มกินยาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (5.2±3.3 และ 7.3±4.6 นาที ตามลำดับ, p = 0.02) ทั้งนี้ผลข้างเคียง ระดับความเจ็บปวด และระดับความพึงพอใจของผู้ป่วยไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติทั้งสองกลุ่ม และไม่พบผู้ป่วยที่มีภาวะแทรกซ้อน เช่น มดลูกทะลุ, ปากมดลูกฉีกขาด, แท้งไม่ครบ และตกเลือดในการศึกษานี้

สรุป: การได้รับยาไมโซพรอสทอล 400 ไมโครกรัม 2 ชั่วโมง ก่อนทำหัตถการโดยวิธีการอมใต้ลิ้นมีประสิทธิผลมากกว่าการบริหารยาโดยการกินยาไมโซพรอสทอล ในการเตรียมปากมดลูกก่อนการขูดมดลูกโดยวิธี MVA ในสตรีแท้งบุตรไตรมาสแรก โดยที่ผลข้างเคียงภาวะแทรกซ้อน ระดับความเจ็บปวด และระดับความพึงพอใจของผู้ป่วยไม่แตกต่างกันทั้งสองกลุ่มอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ