วัตถุประสงค์: เปรียบเทียบผลที่ได้รับทางคลินิกและหาความแตกต่างในความดันการรักษา ระหว่างกลุ่มใช้เครื่องเป่าความดันลมแบบปรับความดันอัตโนมัติและปรับความดันด้วยมือ

วัสดุและวิธีการ: ผู้ป่วยภาวะหยุดหายใจขณะหลับชนิดอุดกั้นจำนวน 50 ราย ระดับความรุนแรงปานกลางถึงมาก ได้รับการสุ่มเป็นสองกลุ่มตามวิธีปฏิบัติ ใช้ค่าความดันลม 95 เปอร์เซ็นต์ไทล์ จากเครื่องเป่าความดันลมแบบปรับความดันอัตโนมัติและความดันที่เหมาะสมจากการปรับด้วยมือ ประเมินผลทางคลินิกก่อนและหลังรักษา 4 สัปดาห์

ผลการศึกษา: ค่าเฉลี่ยความดันลม 95 เปอร์เซ็นต์ไทล์ มีค่า 11.7±0.3 เซนติเมตร น้ำและค่าลมรั่วเฉลี่ย 1.3 ลิตรต่อนาที ค่าเฉลี่ยความดันที่ได้จากการปรับด้วยมือมีค่า 8.2±0.3 เซนติเมตรน้ำ การวิเคราะห์ความสัมพันธ์เพียร์สันแสดงความสัมพันธ์ทางบวกแบบเปราะบาง (r = 0.336, p = 0.017) สำหรับคะแนนการนอน Epworth ดัชนีคุณภาพการนอน Pittsburg และแบบสำรวจสุขภาพแบบสั้น 36 รายการ ผลที่ได้รับทางการแพทย์ของทั้งสองกลุ่มดีขึ้น แต่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่ม

สรุป: การใช้เครื่องเป่าความดันลมแบบปรับความดันอัตโนมัติและปรับความดันด้วยมือ ให้ผลที่ได้รับทางคลินิกดี แต่ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่ม