บทนำ: การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ต้นทุน-ประสิทธิผลของการใช้ยา Alendronate ในราคาของยาชื่อสามัญ และ Risedronate ในราคาของยาต้นแบบ โดยเปรียบเทียบกับการรักษาตามมาตรฐานปกติเพื่อป้องกันกระดูกหักแบบปฐมภูมิในหญิงวัยหมดประจำเดือนภายใต้มุมมองของผู้ให้บริการสุขภาพ

วิธีการศึกษา: ทำการประเมินต้นทุนและประเมินผลใน 8 กลุ่มอายุ (45, 50, 60, 65, 70, 75 และ 80 ปีขึ้นไป) โดยใช้ตัวแบบมาร์คอฟที่ประกอบด้วย 9 สถานะสุขภาพ ในกรอบระยะเวลาวิเคราะห์ 10 ปี ระยะเวลาการให้ยา 5 ปี ความร่วมมือในการใช้ยาร้อยละ 50 และหลังจากหยุดยาแล้วประสิทธิผลของยาลดลงแบบเส้นตรง โดยใช้ข้อมูลทางระบาดวิทยา ประสิทธิผลทางคลินิก ต้นทุน และอรรถประโยชน์จากการทบทวนวรรณกรรม วิเคราะห์ความไวทั้งแบบทีละตัวแปรและแบบอาศัยความน่าจะเป็น

ผลการศึกษา: อัตราส่วนต้นทุนประสิทธิผลส่วนเพิ่ม (Incremental cost-effectiveness ratio, ICER) ของการใช้ Alendronate และ Risedronate มีค่าสูงกว่า 3 เท่าของผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศต่อหัว โดยอยู่ระหว่าง 801,353 – 7,012,743 บาท/ปีสุขภาวะ และ 1,727,023 – 13,967,461 บาท/ปีสุขภาวะ ตามลำดับ หากลดราคา Alendronate ในราคายาชื่อสามัญลงร้อยละ 60 และ Risedronate ในราคายาต้นแบบลงร้อยละ 80 จะทำให้เกิดความคุ้มค่าในกลุ่มอายุ 75 ปีขึ้นไป

สรุปผล: การใช้ยา Alendronate และ Risedronate ในหญิงวัยหมดประจำเดือนทุกกลุ่มอายุไม่มีความคุ้มค่าทางเศรษฐศาสตร์ในการป้องกันกระดูกหักแบบปฐมภูมิ ควรมีการศึกษาต้นทุน-ประสิทธิผลของการใช้ยาดังกล่าวเพื่อป้องกันกระดูกหักแบบทุติยภูมิต่อไป