การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่าง อายุ ระดับการศึกษา รายได้ ระยะเวลาการป่วยเป็นเบาหวาน ระดับน้ำตาลในเลือดก่อนอาหารเช้า โรคร่วม ภาวะแทรกซ้อน และระดับความรุนแรงของแผลที่เท้า กับคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยเบาหวานที่มีแผลที่เท้า โรงพยาบาลสังกัดกระทรวงสาธารณสุข ภาคเหนือตอนบน กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยเบาหวานที่มีแผลที่เท้าซึ่งมารับการรักษาแบบผู้ป่วยนอก ณ โรงพยาบาลในสังกัดกระทรวงสาธารณสุขภาคเหนือตอนบน จำนวน 150 คน โดยการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วยแบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคลและแบบวัดคุณภาพชีวิต (WHOQOL-BREF-THAI) ซึ่งพัฒนาโดย สุวัฒน์ มหัตนิรันดร์กุลและคณะ (2545) สำหรับผู้ป่วยเบาหวานที่มีแผลที่เท้า ซึ่งได้ผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิและมีค่าความเที่ยงจากการคำนวณค่าสัมประสิทธิ์แอลฟา ครอนบาค เท่ากับ .89 สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล คือค่าความถี่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน สถิติสหสัมพันธ์สเปียร์แมนและไคว์สสแควร์

                ผลการวิจัยพบว่า