ภูมิหลัง: การขูดมดลูกเพื่อรักษาภาวะแท้งไม่ครบที่เกิดขึ้นเองในไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์เป็นหัตถการที่มีการกระทำกันอยู่เป็นประจำ แต่มีการศึกษาน้อยมากเกี่ยวกับประโยชน์ของการให้ยาปฏิชีวนะเพื่อป้องกันภาวะเยื่อบุโพรงมดลูกอักเสบจากหัตถการดังกล่าว และจนกระทั่งปัจจุบันก็ยังไม่มีข้อสรุปว่าควรจะให้ยาปฏิชีวนะก่อนการทำหัตถการหรือไม่

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาประสิทธิผลของ cefoxitin ในการป้องกันภาวะเยื่อบุโพรงมดลูกอักเสบภายหลังการขูดมดลูกเพื่อรักษาภาวะแท้งไม่ครบที่เกิดขึ้นเองในไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์

วัสดุและวิธีการ: สตรีที่มีภาวะแท้งไม่ครบที่เกิดขึ้นเองในไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์จะถูกแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มศึกษาและกลุ่มควบคุมโดยใช้วิธีสุ่มคัดเลือกด้วยคอมพิวเตอร์ และปกปิดผลการคัดเลือกโดยใช้ซองจดหมายผนังทึบปิดผนึก กลุ่มศึกษาจะได้รับ cefoxitin ขนาด 1 กรัม ผสมในนํ้ากลั่นบริสุทธิ์ปริมาณ 10 มิลลิลิตร ฉีดเข้าหลอดเลือดดำครั้งเดียวก่อนขูดมดลูก 20 นาที ส่วนกลุ่มควบคุมจะได้รับ vitamin B complex ขนาด 0.1 มิลลิลิตร ผสมในนํ้ากลั่นบริสุทธิ์ปริมาณ 10 มิลลิลิตร ฉีดเข้าหลอดเลือดดำ ทั้งแพทย์ผู้ให้ยา ผู้ป่วยที่ได้รับยา และผู้ประเมินผลของการใช้ยา ไม่มีผู้ใดทราบว่าผู้ป่วยได้รับยาชนิดใด จากนั้นทำการขูด

มดลูกภายหลังให้ยาระงับอาการปวด ผู้ป่วยจะได้รับการประเมินภาวะเยื่อบุโพรงมดลูกอักเสบในวันที่ 1, 3 และ 7 หลังการขูดมดลูก

ผลการศึกษา: มีสตรีที่มีภาวะแท้งไม่ครบ 79 ราย ที่เข้าร่วมโครงการจนเสร็จสมบูรณ์ ซึ่งพบว่าข้อมูลพื้นฐานด้านอายุ BMI อายุครรภ์ และข้อมูลเกี่ยวกับการขูดมดลูกของทั้ง 2 กลุ่ม ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ ผลการศึกษาพบว่ามีภาวะเยื่อบุโพรงมดลูกอักเสบในกลุ่ม ควบคุม 2 ราย และไมมี่ภาวะเยื่อบุโพรงมดลูกอักเสบในกลุ่ม ศึกษาเลย ซึ่งผลที่ได้ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.241)

สรุป: จากการศึกษานี้ไม่พบประโยชน์ของการให้ cefoxitin ในการป้องกันการเกิดภาวะเยื่อบุโพรงมดลูกอักเสบภายหลังการขูดมดลูกในสตรีแท้งไม่ครบที่เกิดขึ้นเองในไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์